Şimdi bitti sanıyorsun belki Bazı geceler gönlünü darlıyor düşünceleri Bil ki silmeye çalışsan da beceremeyeceksin Bir parçam seninle ölecek Hüzünlü uzaklarda sarıldığın bedenleri Unutmak için kullandığını sanacaksın Anılarda bulduğun desenleri Hep biraz daha karalamaya çalışacaksın Hayal kırıklıklarını atsan da zihnindekileri Silemediklerin tüm tatlı tebessümlerim olacak Bohem hayatlarımıza veda ederken Kaçmak istedikçe beni bulacaksın Kurtulmaya çabaladıkça yine bana sarılacaksın Nefretle hırsla öfkeyle hasretle Ve daha nicesi karışmış duyguların içine Görmesem de biliyorum zihnindekileri Zira bağlanmış ise gönül kurtaramazsın Sevgin ruhunu esir almışsa eğer geceleri Sevilen verebilir özgürlüğünü anca kaçamazsın Sen ey ruh kime vurgunsun dur bir bak geri Küfrettiğin hatıralarından haz duymaktasın Dur arama derinde farkındalıklar Belki sabahları düzeltirken yatağını Veya uzanırken raflara bir destek arayacaksın Ağlayarak beni yalnız beni sayıklayacaksın
Denk gelirsin bir gün batımına Veda için bindiğin trende Avdet ederken terk-i diyar ettiğin şehre Ve canlanır tüm vazgeçişlerin gözün önünde Dönüş yalnız mülke değildir Dönüş sıladır, sonudur hasretin sevgiliye Kavuşmaktır maziye tam da bıraktığın yerde Bıraktığın anılarla birlikte coştukça coşar geceleri Bir nefesle göz dipleri yeniden nemlenir Kurumuş sanılan dere yatakları şenlenir Mutlak kapandı sanılan baraj kapakları açılınca Diline vurur şairin gönlünü yaktıkça Başkaca bilmez vuslatını aşkının tuzakta Ulaşılmaz olmuş tanrı gibi ve yedi iklim uzakta Yaşanası hatıralar fışkırır zihinde geçmişin Uydurulmuş aşkların yuvası olan o pis zihin Acıların da kaynağı ve menbaı zalim sevgililerin
Bir İskender Pala kitabının bölüm başlarını süslemiş küçük şiirler tadında, nefis:)
YanıtlaSilBeğenmenize sevindim. :) Bu güzel yorumunuz için teşekkürler.
Sil